Asertywność jest jedną z ważniejszych cech dorosłego człowieka. Posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie wyrażanie emocji, gwarantuje umiejętności radzenia sobie z różnymi sytuacjami. Ale jak to z reguły bywa, takie zachowania trzeba zaszczepiać u człowieka od dzieciństwa.

Dzisiaj pokażemy kilku szczegółów, na które warto zwrócić uwagę przy nauczaniu dziecka asertywności.

Można powiedzieć „nie”

Każdy chyba zna taką, osobę, która zawsze gotowa jest wziąć dodatkową pracę za kolegę albo posiedzieć z dziećmi przyjaciół, mimo iż w domu czekają na nich własne dzieci. Taka uległość często wynika z charakteru skorego do pomocy, ale również może oznaczać to, że tej osobie nie wyjaśniono w dzieciństwie znaczenia słowa „nie”.

Nie mówimy teraz o egoizmie, ale o zdrowym odczuwanie swojego dyskomfortu. Jeśli dziecko nie chce rozmawiać z zagadującym je sąsiadem, czy miłą kobietą w autobusie, to daj mu spokój. Nie namawiaj do jedzenia – gdy będzie mieć dość, pozwól mu odejść od stołu.

Naucz dziecko, aby w każdej sytuacji, w której nie czuje się dobrze, mogło powiedzieć „nie”.

Nauka asertywności musi być spokojna, bez agresji tak, aby każdy mógł odczuć granice swojego dziecka.

Debata w domu

Dyskusję można rozpocząć na różne tematy i w każdej chwili. Spróbuj wraz z dzieckiem w formie gry, rozpocząć debatę na dowolny interesujący temat.

Pokaż mu, że każdy człowiek, nawet młodszy, ma prawo do własnego zdania i nie musi we wszystkim się z tobą zgadzać. Jeśli macie różne opinie na temat, zachęć go do przedstawiania swoich argumentów. Ważną rzeczą jest również to, aby debata pozostała debatą, a nie przerodziła się w konflikt, w którym jedna ze stron narzuca drugiej swoją opinię.

Akceptowanie emocji

Aby dziecko w przyszłości mogło zachowywać granice ważne jest zaakceptowanie jego różnego rodzaju emocji.

Jeżeli dziecko płacze, krzyczy lub złości się, nie oceniaj go mówiąc np. „nie płacz” lub „przestań”. Pozwól mu wyrażać emocje tak długo, jak tego potrzebuje.

W momencie, gdy uspokoi się, porozmawiaj z nim o jego zachowaniu. Pokaż, że emocje są w porządku i że nie ma nic złego w płaczu czy odczuwaniu złości. Jednakże zwróć uwagę, że agresja i przemoc to bezużyteczne zachowania, które do niczego nie prowadzą.

Prawidłowe wyrażenia

Pokaż jak prawidłowo wyrażać swoje emocje przez osobisty przykład. Zamiast „przestań krzyczeć, bo zabiorę ci grę” lepiej powiedzieć „możesz grać trochę ciszej, ponieważ boli mnie głowa, a hałas tylko pogarsza ten ból”. Kiedy wyjaśniasz co czujesz, dziecko zaczyna to kopiować i zachowywać się w ten sam sposób.

Kiedy człowiek jest asertywny, jest bardzo świadomy otaczającego go świata. Jest świadomy zarówno swoich pragnień, emocji, ale również działań. Dlatego tak ważne jest, aby nie przegapić chwili i zacząć naukę asertywności w dzieciństwie. W przyszłości dziecko ci za to podziękuje.

Autor: Lizaveta Panasevich

Źródła: 
1. Asertywność – czym jest, jak nauczyć dziecko być asertywnym, https://parenting.pl/asertywnosc-czym-jest-jak-nauczyc-dziecko-byc-asertywnym?amp=1
2. Jak wychować asertywne dziecko? 10 zasad, http://tatapad.pl/dziecko/jak-wychowac-asertywne-dziecko-10-zasad/
3. Jak wychować asertywne dziecko i jak nauczyć je stawiania granic? https://www.mjakmama24.pl/dziecko/wychowanie/jak-wychowac-asertywne-dziecko-i-jak-nauczyc-je-stawiania-granic-aa-DjYY-t5tA-4uYW.html
4. Asertywność - jak nauczyć dziecko mądrej asertywności, https://edziadkowie.pl/asertywnosc-jak-nauczyc-dziecko-madrej-asertywnosci/